Tanta nieve yacía en mi carne
que sería mejor cortarla,
se requieren los espacios vacíos del mapa,
los llamarán Terra Incognita
y la descubrirán,
van a transferirte al rango de la nueva tierra;
¿de la delicadeza y de la variedad de estilos
qué Estado se puede construir
para dejar entrar a los poetas?
Con el estómago vacío
te van a montar un Pop Art literario de tal manera
que no podrás distinguir
dónde está la tiranía envuelta en periódicos
y dónde -la sintaxis sorprendida por el Elbrus-
tu casa legítima,
la pared, cuya altura
confirmas con el llanto de un niño,
el vestido rojo sin usar desde hace mucho -
la revolución planchada en el armario…
¿Pero, qué nieve yacía en tu carne,
qué es lo que pretenden los poetas
del Estado ideal?
Lia Sturua (Tiflis, 1939), 16 Poemas de "Poesía georgiana contemporánea" *, Vallejo & Co., 12 de marzo de 2024
Selección y traducción del georgiano al español de Lana Kalandia y Rodolfo Häsler
* Huerga & Fierro, Madrid, 2023
პლატონის მოტივებზე
ისეთი თოვლი მედო ამ ხორცზე,
რომ, ჯობდა, ამოეჭრათ,
ცარიელი ადგილები აუცილებელია რუკაზე,
ტერრა ინცოგრიტა-ს დაარქმევენ
და აღმოაჩენენ,
ახალი მიწის რანგში გაგიყვანენ;
აბა, სინატიფისგან და სტილების სიმრავლისგან
რა სახელმწიფოს ააშენებ?
შიგ პოეტები რომ შეუშვა?
მშიერ კუჭზე ისეთ
ლიტერატურულ პოპ არტ-ს მოგიწყობენ,
ვერ გაარჩევ,
სად გაზეთებში შეხვეული ტარანია
სად იალბუზით გაოცებული სინტაქსი _
შენი კანონიერი სახლი,
კედელი, რომლის სიმაღლეს
ბავშვის ტირილით ამოწმებ,
დიდი ხნის ჩაუცმელი წითელი კაბა _
გაუთოებული რევოლუცია კარადაში…
ან რა თოვლი გედო იმ ხორცზე?
ან რა უნდათ პოეტებს
იდეალურ სახელმწიფოში?
---
Foto: Kvira
No hay comentarios.:
Publicar un comentario