viernes, julio 21, 2023

Judd Teller / Tres niños judíos escriben a un viejo poeta chino




Li Tai Po, tres niños judíos
se toman la libertad de saludarlo.
Han debatido acerca de sus poemas 
mientras el sol se ponía
sobre el Nalevski, en Varsovia.

Una luz extraña acariciaba
los restos de castillos en ruinas;
un cochero se balanceaba
en su asiento, y echaban
estudiantes de las tabernas.

Una judía se agarraba las manos
y se desvanecía en la sombra
de una puerta.
Como un pájaro perdido–
entre dos paredes
ondeaba una barba.

Un brillo tierno calentaba
las viejas ruinas
y una luna distante brillaba
como un aro en la oreja
de un pirata.

Ahí estaba el Vístula, cubierto
de la nocturna maleza de
ondas y hojas.

Los niños simplemente
desearían pedirle
que añadiera dos versos de miedo
a la puesta de sol.

Judd Teller (Tarnopol, Imperio Austrohúngaro, actualmente Ucrania, 1912 - Nueva York, Estados Unidos, 1972), The Wall, n.º1, vol. 1, invierno 2016-2017, edición digital
Traducción del yiddish al inglés: Dror Abend-David
Versión del inglés al castellano: Jonio González




THREE JEWISH BOYS WRITE TO AN ANCIENT CHINESE POET

Li-T’ai-Pe, three Jewish boys
take the liberty of greeting you.
They discussed your poem as the sun set
over the Nalevki, in Warsaw.

Strange light caressed
the remains of ruined castles;
a coachman swayed in
his seat; and students
squeezed out of the taverns.
A Jew clutched her hands
and faded into a shadow
in a door.

Like a lost bird –
between two walls
fluttered a beard.

Tender shine warmed up
the old ruins
and a distant moon flickered
like a ringlet in a pirate’s ear.

To be sure, the Vistula was filled
with evening’s underbrush of streams and leaves.

The boys would have merely wished to ask
that you would add two lines of fear
to the sunset.

דריי יידישע יינגלעך שרייבן
צו אן אלטן כינעזישן פאעט
לי-טאי-פע, דריי יידישע יינגלעך
לאזן זיך גריסן. זיי האבן גערעדט
פון דיין ליד היינט ביי זונפארגאנג
אויף די ווארשעווער נאלעווקעס.
אויסטערליש ליכט האט געלאשטשעט
די געזימסן פון חרובע שלעסער,
א פורמאן האט זיך גהוידעט אויף
דער קעלניע און סטודענטן האבן
געשפארט פון דער שענקגאס.
א יידענע האט פארפאטשט די הענט
אוך זיך אריינגעשאטנט
אין א טויער.
ווי א פארבלאנדזשעטער פויגל –
האט צווישן צוויי מויערן
געפלאטערט א בארד.
צארטע שיין הוא געווארעמט
די געזימסן.
א ווייטע לבנה האט געפינקלט
ווי א רייפל ביי א פיראט
אין אויער.
מסתמא האט די ווייסל פול געווען
מיט אוונטיקן רויש פון שטראם און בלעטער.
די יינגלעך וואלטן בלויז געוואלט
דו זאלסט צושרייבן צוויי שורות שרעק
צו דער שקיעה. 

No hay comentarios.:

Publicar un comentario