lunes, enero 22, 2018

Nikola Madzirov / Después de nosotros















Un día alguien doblará nuestras mantas
y las mandará a la lavandería
para limpiar de ellas hasta el último grano de sal,
abrirá nuestras cartas y las ordenará según las fechas
y no por la frecuencia con que fueron releídas.

Un día alguien moverá los muebles de tu habitación
como piezas de ajedrez al inicio de otra partida,
abrirá la vieja caja de zapatos
en la que guardamos los botones caídos de los pijamas,
las pilas sin gastar y todo el hambre.

Un día volveremos a tener dolor de espalda
por el peso de las llaves de un cuarto de hotel
y el recelo con que el recepcionista
nos pasa el control remoto.

La compasión ajena marchará tras nosotros
lo mismo que la luna tras un niño extraviado.

Nikola Madzirov (Strumica, Macedonia, 1973), Lo que dijimos nos persigue, Pre-Textos, Valencia, 2013
Traducción de Yolanda Castaño y Marija Petrovska
Envío de Jonio González

Poetry Foundation
Ojos de Papel

ПО НАС

Еден ден некој ќе ги здипли нашите ќебиња
и ќе ги прати на хемиско чистење
од нив да го истрие последното зрнце сол,
ќе ги отвори нашите писма и ќе ги реди по датуми
наместо по исчитаност.

Еден ден некој ќе го размести мебелот во собата
како шаховски фигури на почеток од нова игра,
ќе ја отвори старата кутија за чевли
во која ги чуваме паднатите копчиња од пижамите,
недотрошените батерии и гладта.

Еден ден ќе ни се врати болката во 'рбетот
од тежината на хотелските клучеви и
сомнежот со кој рецепционерот ни го подава
далечинскиот управувач.

Туѓите сожалувања ќе тргнат по нас
како месечина по заталкано дете.
-UniVerse
http://www.universeofpoetry.org/macedonia.shtml

No hay comentarios.:

Publicar un comentario